اولين روز محرم(خاطره دايي ابراهيم)

عسله مامان امروز اولين روزه محرمه امروز ناخودآگاه ياده دايي جونم افتادم دايي ابراهيم.چند ساله پيش توي يه تصادف از دستش داديم با وجود اين كه نامزد داشت و عروسیش توي همون ماه بود خدا رحمتش كنه چون من برادر ندارم كه تو دايي داشته باشي نميتوني درك كني از دست دادن يه داييه مهربون چقدر سخته.امروز يادش كردم چون مداح بود صداش توي گوشمه كه توي محرم داخل حسينيه اي كه پدربزرگم حاج عباس بناش كرده داشت ميخوند (ميروم كناره نوره دو عينم حسينم-ميروم كه بينم نعشه حسينم-دم به دم ميزنم دم به دم ميزنم-فرياد يا حسينم- واي حسينم واي حسينم واي حسينم ) الان كه دارم اين پست رو واست ميزارم اشكام بي اختيار مياد امام حسين جونم هواي داييه مهربونمو داشته باش لطفا.دخمري ماماني وقتي كوچولو بود دور از شما و همه مريض بود(كمبوده پلاكته خون)شفا گرفته از امام حسينم مامان زهرا ميگفت روزه برگذاري تعذيه كه جلو خونه ي بابابزرگم بود توي بيمارستان گريه كردم كه برم تماشا و همون روز مرخصم كردن و مامان زهرا نذر كرده محرم رو مشكي بپوشم پس قدر اين ماهه عزيزو بدون كه اگه خوب نميشدم مامانه مهربون نداشتي بوس بوس